M'n leven lang al vogels kijken

Voor zover ik weet kijk ik al heel m'n leven naar vogels en ben ik gepassioneerd door de natuur.

M'n grootvader, aan moeders zijde, probeerde spreeuwen te vangen in de tuin met een klapnetje, want ja, spreeuwen werden toen nog gegeten. Je kon ze zelfs kopen bij de plaatselijke slagers. Maar waarom ze kopen als je ze zelf kon vangen. Naast de gesmaakte spreeuwen kwamen ook andere vogels in het net terecht en zo leerde ik de vogels van in onze tuin kennen.

Met een eerste vogelgidsje, - Wat vliegt daar -, vermoed ik en een klapverrekijker kamde ik onze buurt in Knokke uit op zoek naar vogels.

Als tiener ging ik in de schoolvakanties werken op het strand bij de strandstoelverhuurders. Met het statiegeld van de lege flesjes, die de toeristen lieten liggen, kocht ik m'n eerste volledige 'vogelgids' en een deftige verrekijker, een Viking 10x50.

Het Zwin was nabij, dat leerde ik toen ook kennen. Ik nam toen een jaarabonnement en loop er vandaag nog steeds rond.

Via een zwinmedewerkster, Rita, kreeg ik een Alk onder m'n goede, zij zorgde voor een Fuut, beide vogels waren stookolieslachtoffers. Om de vogels te voorzien van vis hield ik op school een petitie. Met een zelfgemaakte tekening en wat tekst als boodschap kwam ik aan het geld om sprot te kopen in de vishandel. Beide vogels werden na een tijdje terug vrij gelaten in het Zwin.

Op een dag vond ik een jonge Kauw op straat. Die was nog niet volgroeid en kon nog niet vliegen, dus mee naar huis natuurlijk. Ik voerde de Kauw tot die kon vliegen, hij bleef steeds in m'n buurt en zat op het stuur van m'n fiets als ik op tocht ging. Hij was helemaal niet bang, zat op m'n schouder of op m'n hoofd. Door z'n nieuwsgierigheid vloog hij steeds overal naar toe om te kijken wat het was. Op een dag kreeg een hond hem te pakken. Een uiterst trieste zaak, ik heb toen besloten nooit meer nog een wilde vogel te houden. Ze horen thuis in de wilde natuur.

Elk vrij moment ging ik op stap, de golf, het bos, de zwinbosjes, de polders, het strand, ... overal waar ik vogels kon zien. Het 'Dievengat' was ook zo'n plaats, een oude zwinkreek in de polders enkel te bereiken via een modderig pad tussen twee akkers. Ik ontmoette er m'n eerste Blauwe kiekendief, Roerdomp en Blauwborst. Een bezoek aan de kreek ging in de herfst en winter gepaard met geploeter door de modder. Thuis waren ze niet blij natuurlijk toen ik en m'n fiets onder de modder zaten na een bezoekje.

Met enkele gelijk gezinde vrienden, ook vogelaars natuurlijk, deden we wel eens een daguitstap met de fiets, naar de Braakman of het Veerse meer. Dat was een pittige rit. Proberen de vroegste boot te halen in Breskens. En dan richting Veerse meer. Daar heel de dag rondfietsen zolang we konden zien. Soms eens een lekke band en zelfs eens een gebroken fietsketting, allemaal ter plaatse moeten repareren. Er was daar toen niets, de delta werken waren toen nog in volle ontwikkeling en in de winter was er toen weinig of geen toerisme, dus geen beweging. Als het donker werd terug naar de boot richting huis. We hadden voor heel de dag proviand mee maar stopten meestal in Oostburg om krachten op te doen in het frietkot op de markt.

We keken er uit naar duikeenden, ganzen, zwanen, futen, duikers, steltlopers, roofvogels en zangvogels, .... Wintergasten.

Ook leuk waren de trektellingen op de oude muur van Zeebrugge bij NW-stormweer. Uitkijken naar Genten, Stormvogels, Pijlstormvogels, Jagers, Alken, Zeekoeten en zoveel meer. Er moest steeds iemand de aanstormende golven in de gaten houden zodat we tijdig konden wegduiken achter de borstwering van de muur. Toch nat natuurlijk maar zeer indrukwekkend.

Met de fiets-op-de-trein ook richting Ardennen, Arlon. Torgny, toen een vergeten dorpje in de zuiderste punt van ons land. Ook de grens over in Frankrijk, Argonne. Tent mee, slapen in het wild, wassen aan dorpswasplaatsen. We kochten eieren, melk, kaas bij de boeren waar we ook mochten kamperen. Af en toe een dorpje met een 'magasin' voor brood. Avontuur.

We keken uit naar Klauwieren, Wouwen, Visarend, orchideeën, Ringslangen, .... En zoveel meer.

Er waren natuurlijk nog ontelbare uitstapjes in de natuur in m'n buurt. Ik heb er al prachtige momenten meegemaakt en fantastische organismen gezien. Fauna en flora, ik ben er nog niet op uit gekeken.